குருவரம் ஒன்றே தருவது மனிதரின்
புருஷார்த் தமெனும் போதனை நான்கு

தர்மம் அர்த்தம் காமம் மோக்ஷம்
தத்துவம் நான்மறை தருவது கேட்க

தர்மம் என்பது
தனக்கென இயற்கையும் தன்மன சாட்சியும்
கணக்கென வைத்திடும் கடமையைச் செய்தல்

அர்த்தம் என்பது
அடையும் பொருளில் அறிவில் பலனில்
முடியும் நியதி முற்றும் உணர்தல்

காமம் என்பது
கருத்தில் தர்மம் பொருத்திய ஆசை
வருத்தப் படுத்தா வளத்தின் ஓசை

மோக்ஷம் என்பது
முக்தி விடுதலை முன்னேற் றமெனும்
சக்தியை அறிதல் சாட்சியில் பார்த்தல்

நித்தியம் அடைதல் நிரந்தரம் வேண்டல்
பத்தியில் தந்நிலை பற்றுதல் மீளல்

ஆவன நான்கும் ஆசான் காட்டும்
யோக மாவன உணரத் தெரியும்

அறிவைத் தேடும் அடியார் குருவின்
பரிவைத் தேடும் பண்புடை சீடர்
கொள்வன நான்கு குணமென மேலோர்
நல்குவர் யாதென நவிலக் கேட்க

விவேகம் என்பது
விலக்குதல் விலக்கி விளங்குதல் அறியும்
கலக்கம் இல்லாத கல்லறி வாண்மை

வைராக்யம் என்பது
சிற்றின் பமெனும் சிறுமை விடுதலும்
பற்றிய கடமை பலனை விடுதலும்
முற்றிய கனியின் மூடிய தோலை
அற்றிய நிலையில் அரும்பணி ஆற்றல்

சத்சம் பத்து சத்தியம் ஆறு

சமா என்பது சாந்தம் அமைதி
தமா என்பது தன்னுடல் அடக்கம்
உபரதி என்பது உள்மன ஒடுக்கம்
திதீதை என்பது
தீதோ நலமோ யாதே வரினும்
ஏதும் விலக்கா தேற்கும் மாண்பு
சமா தானம் சமநிலை ஒருநிலை
சிரத்தா என்பது முழுநம் பிக்கை

ஆவது ஆறும் சதசம் பத்து
மேவது சீடரின் மெய்க்குணக் கூறு

முமூக்சத்வம்
முற்றிலும் விடுதலை முக்தி என்பதை
சற்றும் மறக்கா சளைக்கா முயற்சி

நான்கென இவையே நல்மா ணாக்கர்
ஆனவர் அணியும் அருங்குண ஆடை
உண்மை உணர்த்தும் உயரிய யோகத்
தன்மை உணரத் தகுதிகள் எட்டு

இயமா என்பது
எவர்க்கும் தீமை எண்ணா திருத்தல்
ஏற்பது இகழல் எடுத்தல் பொய்மை
இல்லா திருத்தல் இருப்பதில் திருப்தி
சொல்லா லினிமை சோபித் திருத்தல்

நியமா என்பது
நித்திய ஒழுக்கம் நிதமும் பயிற்சி
சத்திய வார்த்தை சதாமன மேற்றல்
பத்திய உணவும் பலப்பட தேகம்
முத்திய அறிவும் முயற்சியில் தேடல்

ஆஸனம் என்பது
அமர்வதில் ஒழுக்கம் அனுசரித் திருக்கும்
தமர்மன ஒடுக்கம் தடுப்பதை வகுக்கும்
உடலின் பயிற்சி உள்மன வளர்ச்சி
சடமென நிலைக்க சரிவரும் முதிர்ச்சி

பிராணா யாமம்
பெருமூச் சறியும் பேசறு சித்தை
வருமூச் சளக்கும் வலிமை வித்தை
ஓடித் திரியும் நாடிப் பறவை
பாடிப் பழகப் பக்குவ மாயுடல்
மூடித் திறக்க முயலும் வேகம்
நாடிச் சமநிலை நயக்கும் யோகம்

பிரத்யா கரமோ
பெருஞ்சுவை பார்வை பேச்சு வாசம்
அருஞ்செவி ஓசை அனுபவம் ஒடுங்கி
ஒட்டுதல் அறிந்தும் ஒட்டா திருக்கும்
திட்டம் அறியும் திறமை பெருமை

தாரணா என்பது
தளரா உறுதி தன்னுள் சிறிதும்
வளரா கலக்கம் வாரா திருத்தல்

தியானம் என்பது
தன்மனக் குழவி தாலாட் டத்தில்
மென்மை அடைதல் மெய்மறந் திருத்தல்

சமாதி என்பது
சத்தியம் அறிந்து புத்தியில் உறைந்து
நித்தியம் இதுவே நிர்மலம் இதுவே
பத்தியும் இதுவே பரமும் இதுவென
முத்திய மனதால் மோனித் திருந்து
சிலையா யிருத்தல் சிற்பரன் அற்புதக்
கலையா யிருத்தல் கல்வியின் முதுநிலை

எல்லாக் குணமும் இருந்தால் விருந்தாய்
கல்லால் அமரும் கயிலை நாதன்
குருவாய் வருவான் அருள்வான் அபயம்
தருவான் அகிலம் தழைக்கும் உபயம்

தட்டத் திறக்கும் தங்கக் கதவு
கிட்டத் தெரியும் கிரியா சக்தி
எண்குணம் காட்டும் எழிலோன் திசைகள்
தன்மனங் காட்டுந் தருமன் மாயன்

தென்முகத் தெய்வம் தேவன் நீலன்
இன்முகத் தாயன் ஈசன் ஞானன்
சாதித் தருளும் சங்கரன் சம்பு
ஆதித் தருகுரு அனந்தன் திருவுரு

குனித்த புருவம் கூறும் குவலயம்
பனித்த புன்னகை பார்வை சிவமயம்
நீள்செவி நாதம் நிலைத்திடும் வேதம்
வாழ்புவி வளர வைத்தசங் கீதம்

விரியப் பரந்த விழியெனும் மலரும்
தெரியப் பிறந்த தினகரன் நிலவு
குவியப் பிணைந்த அதரம் மதுரம்
புவியப் பிறந்து பூசிய மெளனம்

சீரிய நாசி ஓடிய நாடி
காரிய மாற்றும் காற்றெனும் ஆவி
ஆலா கலத்தை அமுதெனக் கறுத்து
காலா தேசங் காத்திடுங் கழுத்து

நேரே நிமிர்த்தி நிலைதரும் மகுடம்
தூரே பார்த்த துாமணி விளக்கம்
ஸத்துவ ராஜஸ தாமஸ மென்னும்
தத்துவங் கடந்த தாரக மந்திரம்

காட்டச் சிறந்த கரமுத் திரையே
மீட்டப் பிறந்த மெய்மந் திரமே
சித்தம் புத்தி மனமெனும் மாயம்
மெத்த மடக்கி மேலகங் காரம்

தத்வம் அஸிஎன தானே அதுவென
நித்யம் உணர்த்த நீட்டிய கரமே
அய மாத்மா பிரம்மா என்பது
சுய ஆத்மா சுடர்பரஞ் ஜோதி

என்கிற உண்மை ஏற்றிய கரமே
அன்பிது அறிக அஹம்பிரம் அஸி
என்பது இதுவென எடுத்தது கரமே
பிரக் ஞானம் பிரமம் என்பது
மெஞ் ஞானம் மேவிடத் தன்னுள்
தானே தனித்த தருமனச் சாட்சி
காணே னறியக் காட்டிய கரமே
தத்துவம் அஸிஎனும் தானே பரம
வித்தெனும் விளக்கம் வினய இணைந்த
கரமுத் திரையே காலவி ளக்கம்
தரநித் தியமே தாமெனும் ஆத்மா

போதம் காட்டப் புகட்டும் நான்கு
வேதம் காட்டி விளக்கும் இடக்கரம்
தூக்கிய இடக்கரத் துரியம் என்னும்
யாக்கை விளக்கும் நோக்கில் நெருப்பு

பிரமம் சூட்சும ஸ்தூலம் எனவே
கிரமம் வைத்து கிளைபல நாடி
மூன்றெனக் குறித்த முப்புரி நூலைச்
சான்றென விரித்துச் சரியும் உதரம்

திருத்தா ளடியார் கருத்தொரு மித்து
நிறுத்தா யோகம் நிலையில் நிறுத்தும்
உருத்ராட் சிதமே உசிதம் எனும்படி
கருத்தா ழத்தைக் கழுத்தில் கரத்தில்

காலடி மார்பில் காட்டும் விதத்தில்
மேலணி மார்பன் மெய்யா மெய்யன்
சத்து சித்து ஆனந்தம் எனும்
முத்தினை உணர்த்தும் மூவெண் ணீறு

நெத்தியில் அழகாய் நெஞ்சில் புயத்தில்
புத்தியில் யாவும் பூரணம் அடையப்
பிறந்தது என்னும் பிரமமந் திரத்தை
சிறந்திட விளக்கும் சிவமயப் பூச்சு

அன்னப் பிராண அருமனங் கடந்த
பின்னும் விஞ்ஞான பேரா னந்தக்
கலயம் ஐந்தைக் காட்டும் தந்திரம்
புலரும் நமசி வாயெனும் மந்திரம்

போதித் தருளும் பாதிப்பிறை யணி
ஆதித் தன்நிலை ஆனந் தித்தவன்
ஆதி குருவே அரியே பரனே
பாதி மதியணி பரனே சிவனே

முதலா சானாய் முனியாய்த் தனியாய்
விதமா ஞான விளக்கங் காட்டி
கல்லா லமர்ந்து கல்லா வுலகம்
சொல்லா லறியாச் சொல்லை மவுனம்

மூடிய மொழியில் முக்கிய வழியில்
நாடிய அடியார் நயம்படக் காட்டும்
தென்னவா என்னைத் தேர்ந்தெடு உந்தன்
சந்நிதி மீட்டிச் சத்தியம் காட்டு

அருளே பொருளே அகண்டா னந்தத்
தருவே மறையே தட்க்ஷிணா மூர்த்தி
சரணம் சரணம் ஹரஹர சங்கரா
சரணம் சரணம் நமசிவ மந்திரா

காலடி தோன்றிக் காத்தவ நின்மலர்த்
தாளடி வேண்டித் தவத்தா லுறைவேன்
சத்தியா நீபுகல் சமரச மாய் மனம்
பத்திய மாயம் பனியெனக் காய

உடலும் மனமும் உருபொரு ளறிவும்
திடமும் நலமும் தீதறு வாழ்வும்
தருவாய் எனவே தாளடி சரணம்
குருவாய் அருளுந் திருவே சரணம்.